Kütükler Üzerinde İşlemler

Kütükler Üzerinde İşlemler

Kütük diske yerleşmiş veri topluluğudur. Disk bloklarında yerleşir. Bloklara yerleşme
çeşitli şekillerde olur. Bağlaçlı liste, vs. Kütükler için disk bloklarının kullanımı birkaç
yöntemle gerçekleştirilebilir.

1. Ardışık yerleşim yöntemi : Bu yöntemle her bir kütük diskteki ardışık bloklarda saklanır.
Örneğin 50K ‘lık bir kütüğümüz varsa ve disk bloklarının boyutu 1K ise, 50 Blok
gerekecektir.

Ardışık yerleşimin iki üstünlüğü vardır:
1. Çalıştırılması basittir ve sadedir; kütük bloklarının yerini belirlemek için yalnız 1.
bloğun adresini bilmek yeterlidir.
2. Verimlilik yükseltir; bir işlemde tüm kütüğün okunması mümkündür.
Ardışık yerleşimin 2 yetersiz yönü vardır:

1. Kütük oluşturulduğu zaman onun maksimum uzunluğu (boyutu) çoğu zaman belli
olmuyor. Bu bakımdan kütükler için ne kadar yer ayrılacağı problem oluşturur.
2. Disk alanının verimsiz kullanımı ile ilgilidir. Bir kütük için ayrılmış fakat şu anda boş
olan disk alanları diğer kütükler tarafından kullanılamaz.

2. Bağlaçlı Liste Yerleşimi : Bu yöntemde kütükler bağlaçlı liste oluşturan disk bloklarına
yerleştirilirler. Her bloğun 1. kelimesi sonraki bloğun göstergesidir.

Bu yöntemde tüm disk blokları kullanılabilir. Kütüklerde, diskin kütükler arasında
dağıtılmasından dolayı disk alanı kaybı olmuyor. Dizinlerde, 1. disk bloğunun adresi
gösterilir. Doğrudan (rastgele) erişim, ardışıklığa oranla yavaştır. Burada, bir adresin
bulunması daha kolaydır.

3. İndeksleri kullanan bağlaçlı liste yerleşimi : Bu yöntemde her bir disk bloğundaki
göstergeler bellekte bir indeksler tablosu oluşturur. Bu yapıyı kullanmakla blokların içeriğine
daha kolay erişilir. Rast gele (doğrudan) erişim hızı yüksektir. MS DOS ‘da kullanılır.
Başlıca yetersizliği indeksler tablosunun her zaman (kütüğün çalışması süresince) ana
belleğe yerleşmesidir.